Wo dźěle Serbskeho sejma
Spočatk junija prócowaše so skupina z mjenom „Wokolniki" posrědkować wizuelny zaćišć wo dźěle Serbskeho sejma, štož se bohužel radźiło njeje. Za tajke předewzaće je swojowólne hromadutřihanje z konteksta wuwzatych a zdźěla z posedźenskich přestawkow pochadźacych přispomnjenow cyle jednorje njepřihódne.
Snano pak njebě to zaměr. Snano dźěše wo to, započeć kampanju, kotraž so runje tež w socialnych medijach šěri ze srědkami, kiž njejsu ani kuska lěpše hač te sejmowych wotpósłancow, kotarychž přestawkowe přispomnjeća so tak rjenje wustajichu.
Po wuměnje před kaž tež po poslednim posedźenju je wuběrk „prozesowe přewodźenje” dóstał nadawk, so z podawkami rozestajić a přepytować, kak by so stejišćo sejma móhło najefektiwnišo posrědkować.
Wuchadźamy z toho, zo wobsteji wočiwidnje zajm na našim wašnju dźěła a zo je zmysłapołnišo, zo jo prosće předstajimy město toho, zo so zaběramy z horjeka naspomnjenym pospytom.
Za sprawne dobyće dopóznaćow je zmysłapołnje, wopytać naše zjawne posedźenja, přizjewić so z prašenjemi, pokiwami abo kritiku a cyle direktnje z nami rěčeć. Nimo toho su naše protokole dosć wobšěrne a je móžno, sej je na našej internetnej stronje wobhladać. Štóž chce nawjerćeć widejo-reportažu, móže so bjez problemow wobroćić na nas a sej wobstarać wotpowědne prawa.
Njehladajo na to chcemy na tutym městnje wotmołwić na prašenje za našim wašnjom dźěła, na kotrymž zdadźa so być, štož nas wjeseli, předewšěm młódše generacije zajimowane.
Kóžda zapósłanča a kóždy zapósłanc ma samsne, njewobmjezowane prawo, so wuprajić na našich posedźenjach a zwonka nich po swojim wědźenju a wědomju swobodnje a na swoje wašnje ke kóždejžuli temje. Při tym płaćitej jeno dwě krutej kazni: Kóždy zapósłanc a kóžda zapósłanča zamołwi swoje słowa a jich konsekwency sam/a. Zhromadne pozicije so porno tomu zhromadnje wudźěłaja.
Při našich procesach namakanja rozsudow zwučujemy prinzip konsensa, to rěka, zo njwjedźemy, kaž je druhdźe z wašnom, jeno rozrěč, kotrejž sćěhuje rozsud po wjetšinowym principje, ale zo wadźimy so, je-li trěbnje, tak dołho, doniž konsens namakali njejsmy.
Runje w tajkim wótměnjawym parlamenće, w kotrymž wótbłyšćuja so towaršnostne reality, storči přirodnje wjele wšelakich potrěbow a nahladow na so, kiž so na jara wšelakore wašnje komunikuja. Njejsmy-li sej hnydom přezjedne, móža być diskusije dołhe a zdźěla emocionalne. Tuž so druhdy stawa, zo nabywa diskurs njerjane formy.
Dokelž je naš zaměr, tež ćiche hłosy słyšeć, je chutnje brać, wobmyslować a zo bychu při namakanju konsensa płaćiwosće nabyli, naš dźěłowy proces prawidłownje reflektujemy. K tomu słuša, zo dodnimy, štož směło a dyrbjało so rjec, zo by so zmóžniła wotewrjena, spodobna a transparentna wuměna bjez toho, zo by so z přestrapacěrowanjom generelneje zwólniwosće k tolerancy wobmjezował rum swobodneje komunikacije.
Dźěło k tomu nawjeduje wuběrk „prozesowe přewodźenje”. Wón wobkedźbuje, zběra kritiske přispomnjenja nutřka a zwonka a nadźěła potom móžne strategije k polěpšenju zhromadneho dźěła. To je trajny proces a smy přeswědčene, zo njeje ženje zakónčeny, dokelž so demokratija, a wosebje demokratija na zakładźe konsensa, wuwiwa a wuwiwać dyrbi.
Tuž, štóž ma prašanja, přispomnjenja, kritiku abo dalše, njech stupi z nami zjawnje do diskursa!